مدیریت در ایران و شهدا
پنجشنبه, ۸ آذر ۱۳۹۷، ۰۳:۵۸ ب.ظ
وقتی زندگی بسیاری از شهدا را طی سیر مطالعاتی مرور میکردم، به نکات مشترک قابل توجهی برخوردم که برخی از مهمترین آنها عبارت است از:
1. اهمیت به تزکیۀ نفس و خودسازی
2. اهمیت ویژه به نماز شب
3. توجه به حفاظت از بیتالمال
4. بیادعا بودن در بین افراد پایینتر از خود بلحاظ سازمانی
5. غیرت و تعصب به آرمانهای انقلاب و امام
6. منظم بودن در کلیۀ امور
7. اخلاص در انجام کارها
یک لحظه تصور کنیم که اگر شهیدان امروز زنده بودند و لباس مسئولان و مدیران را بر تن داشتند، چگونه عمل میکردند؟
شاید یکی از مهمترین ریشههای مشکلات امروز در سازمانهای ما در کلیۀ سطوح، کمرنگ شدن و بعضاً از بین رفتن رویکردهای ارتباطی و کاری همراستا با رویۀ شهدای انقلاب ماست:
- آیا مدیر و مسئولی که با نماز شب به تزکیۀ نفس میپردازد، حاضر است نسبت به گرانی و فشار روی مردم بیتفاوت باشد؟
- آیا نمایندۀ مجلسی که حفاظت از بیتالمال مسلمانان را واجب شرعی خود بداند، میتواند در مقابل پروندههای فساد سکوت کند و یا احتمالاً رأی ممتنع دهد؟
- آیا مسئولان و مدیرانی که میگویند خدمتگزار مردم هستیم، میتوانند در زلزله و حوادث طبیعی، در صندلیهای خود بنشینند و برای بهبود رفع مشکلات مردم به وسط میدان نیایند؟
- آیا مسئولی که ادعا میکند در نظام جمهوری اسلامی ایران و با رأی مردم بالا آمده است، میتواند آرمانهای انقلاب و امام راحل را در عمل کنار بگذارد و به دشمنان این وطن بخندد؟
- آیا مدیری که نظم را سرلوحۀ خود و همکارانش قرار داده، امکان دارد نسبت به بینظمی در بازار ارز، سلامت، امنیت اجتماعی و اخلاقی کشور اقدامی نکند؟