FATF استعمار نیست؟
جمعه, ۴ آبان ۱۳۹۷، ۰۲:۵۲ ب.ظ
من سیاست نمی‌فهمم و علاقه هم ندارم بفهمم، چون به اندازۀ یک جوان دهه شصتی، آنقدر دغدغه و مشکل دارم که فرصت مطالعه در تاریخ سیاست ایران و به خصوص استعمار کشورم را ندارم.
سواد من در تاریخ سیاست ایران به همان کتاب‌های تاریخ دوست داشتنی برمی‌گردد که به همۀ ما نشان می‌داد و می‌دهد که: هیچ‌وقت اروپایی‌ها و امریکایی‌ها، دلشان برای ملت‌ها نسوخت و نسوخته است؛
حداقل برای کشور خودمان که این گونه بود:
تا توانستند غارت کردند، تجاوز کردند و کشتند و بردند و نه جبران خسارتی کردند و نه عذرخواهی.
امروزه چقدر از آثار باستانی ما در همین موزه‌های اروپا و امریکاست که وقیحانه مال خود کرده‌اند و بازگشتی هم نمی‌دهند؟
یادمان رفته قحطی ایران در زمان جنگ جهانی را؟
فراموش کرده‌ایم سالیان سال دفاع مقدس و بهترین جوانان و عزیزانی که شهید و جانباز شدند؟
برخی، ارزش‌های والای انقلاب اسلامی را در کجای متن سیاست و استراتژی‌های یک ملت آزاده قرار داده‌اند؟
قراردادهای پولی و مالی خارجی، بردگی کشورهای جهان سوم و یا ملت‌های آزاده‌ای هم‌چون ایران است.
نمایندگان مجلس که نمی‌دانم چرا اسمشان منتشر نشد، پای این قرارداد را امضاء کردند و به تعبیر یک بزرگوار: برای اَبَد، ننگ بر پیشانیشان باقی خواهد ماند.
دشمنان در استعمارفرانو، به این شیوه استعمار می‌کنند: با قوانین مضحک بین‌المللی.
در گذشته استعمارگران جهانخوار به طور مستقیم دیکتاتوری و منابع ملت‌ها را غارت می‌کردند و کسی نمی‌توانست بهشان حرفی بزند، اما امروز دیگر شرایط دیروز نیست و اگر بخواهند آن‌گونه عمل کنند، بازار استعمارشان کساد می‌شود!
استعمار فرانو یعنی چه؟
یعنی یک‌سری افراد احمق نه!(چون اگر بگویم احمق، برچسب دلواپسی می‌خورم!) بلکه ساده و کم‌بصیرت را در کشورهای مختلف پیدا می‌کنند و آنان را مجبور به قبول قراردادهای بین‌المللی می‌نمایند.
سیاست‌مداران نادان، ترسو و یا ساده‌لوح! هم امتیازات و توانمندی‌های ملت خود را فراموش و به دشمن تکیه می‌کنند.
وقتی هم قرارداد را پذیرفتند و امضاء کردند، باید برای نان و آب خوردن طبیعی خودشان هم عوارض دهند:
اگر این استعمار نیست، پس چیست؟
