در این پست، دو دیدگاه نظرم را جلب نمود که خوشحال می‌شوم نظر شما را هم بدانم:
وبلاگ نای دل:
اینها یک مشت دروغگو و رفتاری پر از تناقص دارن.
وبلاگ چوگویک:
خیلی ربطی نداره به نظرم محبت امام حسین میتونه در دل باشه اما بدون شناخت. من سه سال، هر ۵ شنبه زیارت عاشورا میخوندم؛ حتی اگه به هر دلیلی تو مدرسه سر صف خونده نمیشد، میخوندم و باهاش به آرامش میرسیدم.
ولی نه فلسفه عاشورا رو درک کرده بودم نه هیچ چیز دیگه؛ نه حجاب داشتم نه به سایر واجبات عمل میکردم، اما یه علاقه‌ای داشت شکل میگرفت و وقتی اون عشق تو دلم رشد کرد، بزرگ شد. من هنوز واقعا لنگ میزدم تو بسیاری از مسائل.
ضمنا مگه سخنرانی رهبری رو درباره دختران بدحجاب نشنیدید؟ عیب اون‌ها ظاهریه و عیب من و شما باطنی... بخاطر اینکه تو مسئله حجاب به شناخت و باور نرسیده، نمیشه گفت دلش متعلق به این جبهه نیست.
البته اگه حرف ولی فقیه‌تون براتون مهم باشه‌ها؛ اگه هم نباشه که هیچی!
اول از همه تمایل دارم نظر دوستان را بشنوم: با کدام یکی از این دیدگاه‌ها موافق(و یا موافق‌تر!) هستید و چرا؟
بعدش اگر عمری باشد، نظر خودم را هم می‌نویسم.
