دوبیتی امام زمان
جمعه, ۲۳ شهریور ۱۳۹۷، ۰۵:۱۴ ق.ظ
یکی از دوستان وبلاگ‌نویس روی پست "عکس‌نوشت" پیام گذاشته بود با این مضمون که: توشه‌ای برای آخرت ندارم!
نوشتم: خوب توشه‌ای بسازید!
یکی از این توشه جمع کردن‌ها، یاد و احترام به امام زمانمان هست.
هر جمعه از امام زمانم یادی میکنم: زیارتی، صدقه‌ای و خواندن سورۀ مؤمنون به نیت هدیه به ایشان.
نزدیک غروب نیز زیارت آل یس می‌خوانم تا حداقل دلم خوش باشد که امامم را فراموش نکرده‌ام.
چندی پیش کتاب "تمنای وصال" را مطالعه می‌کردم و دوبیتی‌های لابلای کتاب عجیب به دل نشست.
برایتان می‌گذارم که هم لذتش را ببرید و هم استفاده کنید: خواه جایی بنویسید که همیشه جلوی دیدگانتان باشد و خواه به صورت پیامکی برای دوستان و عزیزانتان در این روز جمعه بفرستید.
امیدوارم خوشتان بیاید و بندۀ کمترین را در دعاهای خود در این شب‌ها فراموش نکنید.
شها خود آگهی از حال زارم
دگر تاب شکیبایی ندارم
همی خواهم که رخسارت ببینم
پس آنگه پیش پایت جان سپارم
خانه‌ات را حلقه بر در می‌زنم
گرد بامِ خانه‌ات پر می‌زنم
آنقَدَر در می‌زنم این خانه را
تا ببینم روی صاحبخانه را
همی‌خواهم ز یاران تو باشم
رهین خوان و اِحسان تو باشم
به هر جا می‌روم ذکر تو گویم
به هر بزمی ثناخوان تو باشم
ز ظالم دادِ مظلومان تو گیری
کنی از ناتوانان دستگیری
تو شاها پناه بی پناهان
به خود بیچارگان را می‌پذیری
شود روزی که دیدار تو بینم
گلی از گلشن رویت بچینم
شبی خار گلستان تو باشم
بَرَت زاری کنم با تو نشینم
در دل خود کشیده‌ام نقش جمالِ یار را
پیشۀ خود نموده‌ام حالت انتظار را
سوزم و سازم از غمش روزوشبان به خون دل
تا مگر ببینم آن طرۀ مشکبار را
اَلا زندانی زندان غیبت
دعا کن طی شود ایام غیبت
به آنانی که مشتاق ظهورند
به سالی بگذرد هر آنِ غیبت
