هر زمان از وبلاگ نوشتن خسته شدید و یا حس کردید حوصله ندارید این جملات را با خود مرور کنید:
«وبلاگ من پناهگاه شیفتگان خواندن و نوشتن است.»
«این سایت بهترین کافۀ دنیا برای گپ زدن دربارۀ خواندن و نوشتن است.»
«این سایت برای روحهای تشنه و جویا خلاقانهترین آکادمی نویسندگی ایران است.»
«با چند خط نوشتن در وبلاگم تمام خستگیهایم را فراموش میکنم.»
«وبلاگ من هلیکوپتر من است!»
دوستان وبلاگنویس من!
نوشتن برای دل خودمان، برای خالی کردن ذهنمان، برای تمرین نوشتن، حتی برای فحش دادن.
برای یادگیری خودمان بنویسم.
با معناسازی رنجِ نظم و مداومت در وبلاگنویسی را تحملپذیر میکنی.
شما چه معنایی به وبلاگ خودتان میدهید؟