بی‌توجهی و تخریب خاموش آثار تاریخی
چهارشنبه, ۳۰ آبان ۱۳۹۷، ۱۲:۵۸ ب.ظ
حدود دوهفتۀ پیش بود که بعد از مدتها خواستم دوباره از کوه آتشگاه اصفهان بالا بروم و شهر اصفهان را به همراه طبیعت زیبای اطرافِ کوه و در کنار بنای تاریخی آتشگاه تماشا کنم.
با یکی از دوستان به اتفاق رفتیم که در بالا رفتن کمک هم باشیم و بیشتر هم خوش بگذرد.
از ورودی حریم کوه آتشگاه که داخل شدیم، متوجه شدیم در باز است و نه نگهبانی است و نه بلیطی و نه کنترلی. جمعیت به فراخور خواست خودشان آزادانه بالا می‌رفتند و به اصطلاح: ملت خوش می‌گذراندند!
وقتی بالا رسیدیم، قضیه جدی‌تر و البته تأسف‌بارتر شد. نمی‌خواهم غرغر کنم، اما بسیار متأسف شدم که بنای تاریخی با این عظمت، چرا انقدر مهجور و مورد بی‌توجهی و حتی آسیب قرار گرفته است.
نه امکانات رفاهی موجود بود، نه سرویس بهداشتی، نه سطل زباله و نه حتی یک فروشگاه یا مغازه که چای گرم دست بازدیدکنندگان و علاقه‌مندان به تاریخ بدهد.
نکتۀ تلخ‌تر ماجرا آنجا بود که وقتی با دوستم از سمتی که کمتر بازدیدکنندگان به سمت بنای بالای کوه می‌رفتند حرکت کردیم، با مناظر ناراحت‌کننده‌ای مواجه شدیم:
- تَرَک‌های زیاد در بنا و دیواره‌ها؛
- ریزش‌های موضعی و افتادن خشت‌های تاریخی بر روی زمین؛
- عدم حفاظت از این بنا در مقابل آب و آفتاب و سایر آسیب‌های محیطی و به خصوص انسانی!
و... موارد دیگر که در اینجا نمی‌شود به همۀ آنان پرداخت.
سؤال من از مسئولان و مدیران فرهنگی کشور و اصفهان این است که آیا این شایستۀ بنای تاریخی ثبت شدۀ ما در ایران است؟
این بنا نابود شود و آسیب ببیند، آیا شما اخلاقاً مسئول نیستید؟ آن دنیا هیچ حساب‌وکتابی نیست؟
معنای مدیریت و مسئولیت فرهنگی در ایران دقیقاً چیست؟
مدیران و کارمندان این مجموعه بابت چه اموری حقوق می‌گیرند؟
