کناره‌گیری از وبلاگ نویسی در مرد مُفرد

سلام دوست عزیز

شما در عنوان وبلاگ تون نوشته اید دغدغه های یک بسیجی واقعی

پس نباید به این راحتی برید کنار

در احترام به شما مخاطبم!

نمی‌خواستم پستی را بنویسم، اما احساس کردم در پاسخ به چندین نظر خصوصی و معدود نظرات عمومی این پست، باید چند خطی بنویسم.

The End

عشق وبلاگ‌نویسی و نوشتن همیشه با من بوده و هست، اما حس می‌کنم یک جای کار نوشتن در وبلاگ مشکل دارد.

شاید بهتر باشد در وب تخصصی خودم بنویسم و انرژیم را در دو جا نگذارم.

شاید هم اشتباه می‌کنم و دوباره بعد از چند وقت، دوباره هوس نوشتن به سرم بزند.

نمی‌دانم.

اما تصور می‌کنم با همۀ تجربه‌های وبلاگ نوشتن، مرد مفرد هم نتوانست آنچه را که من می‌خواهم، به نمایش بگذارد.

شاید عیب از من باشد که ایده‌آل نگرم و می‌خواهم همه چیز عالی باشد، اما به نظرم این سبک نوشتن، اثربخشی که مرا ارضا کند، از خود نشان نمی‌دهد.

با 12843بازدیدکننده تا به این لحظه

به کار مرد مفرد خاتمه می‌دهم.

به احترام مخاطبانم، تا آخر دی‌ماه این وب را فعال نگه می‌دارم.

شاید به جای جدید و با نامی جدید کوچ کردم؛

شاید هم...الله اعلم.

گمشدۀ وبلاگ‌نویسی

حس می‌کنم وبلاگ‌های خیلی خوب، خیلی‌خیلی کم شدند!

بلاگفایی‌های سابق خوب می‌دانند که چه می‌گویم.

انگار عشق در وبلاگ‌نویسی، خیلی‌خیلی کم شده است.

با همۀ این احوال حس می‌کنم یک گمشده در وبلاگ‌نویسی دارم که هنوز پیدایش نکرده‌ام، اما نزدیکش هستم!

گرانی: کدام قانون؟

یک کارگر در سازمانی که کار می‌کنم، دچار سانحه شد و به دستور دکتر، دوماه باید استراحت کند.