تقاضا بابت ترمیم حقوق و دستمزد
يكشنبه, ۱۸ شهریور ۱۳۹۷، ۰۵:۳۰ ق.ظ
زمزمه‌هایی برای ترمیم حقوق و دستمزد شنیده می‌شود و رقمی معادل 5% ! پیشنهاد شده است.
نمی‌دانم مبنای این عدد چه بوده است، اما خوب می‌دانم که از اول سال جاری تاکنون:
1) یک آدامس سادۀ هزار تومانی که خواهرم بسیار دوست دارد و برایش می‌خَرَم، از هزار تومان به دوهزار تومان افزایش پیدا کرده است؛
2) رقم دلار از 5000تومانی که صدای خیلی‌ها را درآورد، امروز به رقمی رسیده که دود از کلۀ‌مان بلند می‌شود؛
3) یک موبایل سادۀ بدون دوربین و زنگ‌خور از 100هزاروخورده‌ای به 300هزار وخورده‌ای افزایش پیدا کرده است.
کارمند دولت، معلم، بازنشسته،... چندان فرقی نمی‌کند.
حقوق‌بگیران ضعیف‌ترین قشر فعال کاری جامعه هستند.
فرد فعال در تولید، با گران کردن کالایش، هزینه‌هایش را جبران می‌کند: نمونۀ این مسأله، مالیات بر ارزش افزوده است که تماماً از جیب مشتری پرداخت می‌شود!
مغازه‌دار هم اگر منبع خریدش گران‌تر بفروشد، او هم برچسب روی کالایش را گران‌تر می‌کند!!
پزشک و وکیل و دندانپزشک هم به اندازۀ کافی می‌توانند حقوق‌بگیر را به میل خود هدایت نمایند!
من هنوز متوجه نمی‌شوم افزایش 5% حقوق و دستمزد، چه نوع تدبیری است که با هدف مقابله با اثرات تحریم و رفع مشکلات اقتصادی صورت گرفته؟
این افزایش 5% چند درصد گرانی‌ها را پوشش می‌دهد؟ آیا اصلاً حتی اثرات گرانی را کم‌رنگ می‌کند؟
رضایت و عدم نارضایتی از گرانی یا عدم گرانی برای هر کالا متفاوت است:
آیا گرانی یک گوشی موبایل با سیب‌زمینی و پیاز یکی است؟
آیا گرانی کالایی مانند سیب‌زمینی یا آدامس به اندازۀ گرانی محصولی مانند یک پاکت شیر و یا ماست اهمیت دارد؟
آیا کنترل قیمت بنزین ارزشی به اندازۀ کنترل قیمت خرید لباس و غذای مردم دارد؟
من تصور می‌کنم افزایش 5% حقوق بیش از آنکه ترمیمی برای زخم‌های چندین سالۀ اقتصاد مردم انقلابی و ولایت‌مدار ایران باشد، نمک پاشیدن به زخم آنهاست. باور کنیم مردم مشکلات زیادی دارند که نیازمند توجه بیش از افزایش 5% حقوق است.
خواهش می‌کنم حقوق و دستمزدها را بیش از این‌ها افزایش دهیم.
